اگر حرفی بزنم حاشیه درست می شود...

یک روز با عوامل سریال ˝در حاشیه 2˝ ساخته مهران مدیری
جواد رضویان: اگر حرفی بزنم حاشیه درست می‌شود! 

مجموعه ˝در حاشیه 2˝ به کارگردانی مهران مدیری مدت‌هاست که در اردوگاهی در حال تصویربرداری است.به سراغ عوامل این مجموعه در محل فیلمبرداری رفتیم تا از نزدیک روند کار را ببینیم، زندانی تمیز که پر از مجرمان خلاف‌کار است؛ از قاتل تا چک برگشتی و کلاه‌بردار.

خود را در مقابل ساختمانی دایره‌شکل که شبیه خانه‌های تبعید‌شدگان است و هیچ شباهی به برج ندارد می یابیم.ساختمانی که گویی متروکه‌ای است که در دامنه کوه بلااستفاده در تاریکی خودنمایی می‌کند.منتظر می مانیم تا وفا ملک زاده مدیر روابط عمومی به سراغمان بیاید.در همان ورودی ساختمان اثری از تصویربرداری یک مجموعه طنز، نمی‌بینیم. انگار همه چیز خیلی جدی‌تر از آن است که در ذهنمان می‌گذشت.با ملک زاده هم قدم می‌شویم وبه داخل آسانسور می‌رویم. درطبقه سوم، شکل و شمایل کار تا حدودی دیده می‌شود. به همراه خانم ملک‌زاده یکی یکی به اتاق‌ها سرک می‌کشیم.در طول راه روابط عمومی این پروژه، اطلاعاتی درباره ساخت مجموعه به ما می‌دهد:
بیش از دو ماه است که تولید مجموعه “در حاشیه 2” را در این ساختمان که به آن نام اردوگاه زندانیان را داده ایم، آغاز کرده‌ایم. بر خلاف سری اول “در حاشیه” با ناپزشکان روبرو هستیم، در واقع پزشکان قلابی که گرفتار قانون شده‌اند. در این اردوگاه از خلافکاران مختلف تا قاتل و کلاه‌بردار جمع شده‌اند که بخشی از بازیگران در حاشیه 2 در واقع بازیگران هستند که از عرصه‌های مختلف همچون عرصه تئاتر در این مجموعه بازی می‌کنند. پیش از ساخت “در حاشیه” بود که جناب آقای علی اصغر پورمحمدی معاون سیما، در نشست خبری اعلام کرده بودند که مجموعه “در حاشیه‌“ در 3 فاز ساخته خواهد شد. در واقع هر فاز 30 قسمت که کل “در حاشیه‌ها” حدود 90 قسمت می‌شد. هنوز خبری از ساخت فاز سه نشده است. اما در واقع “در حاشیه” استارت “در حاشیه 2 “بود.ملک زاده درباره فضای این اردوگاه می‌گوید: این ساختمان به ساختمانی ثابت تبدیل شده که تاکنون لوکیشن اصلی مجموعه “شوخی کردم” و “در حاشیه” بوده است. البته در مجموعه “در حاشیه” دکور بیمارستانی را طراحی کرده بودیم که حالا همان بیمارستان تبدیل به دکور اردوگاه و زندانی برای زندانیان شده است.این مجموعه فضای مردانه‌ای دارد و کمتر در آن چهره بازیگر خانم می‌بینیم.بیش از 50 درصد از تصویربرداری این مجموعه انجام شده، صحبت بر سر این موضوع بود که این مجموعه بعد از ایام محرم و صفر، روی آنتن شبکه سوم سیما برود اما تاکنون خبری برای پخش آن در نوروز شنیده نشده است.
در حین صحبت از کنار اتاق لباس می‌گذریم، اکثر بازیگران این مجموعه در این اتاق حضور دارند، از جمله جواد رضویان و سیامک انصاری که هر کدام برای تعویض لباس خود و آماده شدن برای اولین سکانس با طراح لباس صحبت می‌کنند.
چیزی که بیشتر از هر موضوعی خودنمایی می‌کند، رنگ لباس این زندانیان است که آبی تیره است و بی شباهت به لباس بیماران بیمارستانی نیست!وقتی از شادی رستگار طراح لباس این مجموعه درباره رنگ و خاص بودن این لباس‌ها می‌پرسم، در پاسخ می‌گوید: در واقع عرف لباس‌های زندانیان لباس‌هایی با خط‌های موازی است که سفید رنگ و خط‌ها مشکی است اما لباس رنگ آبی را برای زندانیان این اردوگاه انتخاب کردیم تا همه چیز از شکل واقعی آن خارج شود و در واقع به فضای غیر واقعی نزدیک شویم.
درکنار اتاق لباس، اتاق گریم است. مهرداد شکرابی طراح گریمی که سال‌هاست با مهران مدیری کار می‌کند درباره طراحی چهره پردازی در این سریال می‌گوید: اکثر بازیگران در این مجموعه ته‌ریش و سر و وضع تمیزی دارند.از آسانسور به طبقه دیگری هدایت می‌شویم که لوکیشن تصویربرداری است. سوله‌ای بزرگ که کارگاه زندانیان به شمار می‌رود.در این کارگاه، جایگاهی برای کفاشی، قالی بافی، خیاطی و نجاری در نظر گرفته است.
در آخر هم به سراغ سلول‌های زندانیان می‌رویم. اتاق‌هایی کوچک و البته رنگی که شامل سلول‌های انفرادی، سلول‌های چند تخته‌ و درمانگاه، سالن ورزشی ونیز سالن غذاخوری است.
مهران غفوریان در گوشه‌ای ایستاده و گروهی را دور خود جمع کرده و خاطره‌ای را تعریف می‌کند. در میان صحبت‌هایش از همان خنده‌های همیشگی برنامه “خندوانه” می‌کند و ناخودآگاه صدای خنده همه، فضا را پر می کند.
به سراغ او می‌روم و از او می‌پرسم، در این مجموعه چه نقشی را ایفا می‌کنید، او در پاسخ فقط می‌گوید: من بهروز هستم یکی از مجرمان. می‌خواهم از او بیشتر درباره نقشش بپرسم امابه گفته او کارگردان اجازه توضیح بیشتر را نداده است.
نصرالله رادش دیگر بازیگر این مجموعه است که گوشه‌ای نشسته است. او می‌گوید، مدت‌هاست که حال و حوصله صحبت کردن ندارد. می‌پرسد،”شما خبرنگارید، به مردم سلام من را برسانید.”رادش را در همان اتاق تنها می‌گذاریم تا بین دو سکانس استراحتی کند و دوباره به لوکیشن اصلی بر می‌گردیم.
به سراغ سروش جمشیدی دیگر بازیگر این مجموعه می‌روم. جمشیدی می‌گوید، در فاز اول “در حاشیه” با آقای مدیری همکاری داشتم و فکر می‌کردم در فاز دوم حضوری نداشته باشم که از ادامه تصویربرداری به من تلفن کردند و از من خواستند تا در فاز دوم هم بازی کنم. فکر می‌کنم این شانسی است که دوباره به سراغ من آمده و باید قدر آن را بدانم. چرا که کارگردان این مجموعه طنز علاوه بر کارگردانی، کلاس بازیگری مفیدی هم برای من و آینده کاری‌ام خواهد بود.
جمشیدی در ادامه بیان می‌کند، خوشحالم که تلویزیون جایگاه کارگردان‌های مهمی برای مهران مدیری را فراهم می‌کند. مردم هم از مجموعه‌های این کارگردان لذت می‌برند. قطعاً این مجموعه برای من که تازه وارد این عرصه شده‌ام، ارزشمند است.
حالا ساعت‌هاست که در ساختمان دایره شکل نظاره گر بازی بازیگران این مجموعه هستم که لحظه‌ای می‌خندند، لحظه‌ای تمرین می‌کنند و در میانه کار هم سوپ داغی را می‌خورند.
اما در ادامه به سراغ جواد رضویان و سیامک انصاری می‌روم. سیامک انصاری از همان ابتدا می‌گوید حرفی نمی‌زند و رضویان هم می‌گوید: من اگر حرفی بزنم، حاشیه درست می‌شود. در حال حاضر هم در حاشیه هستم!ولی در کل کسانی که "در حاشیه" را دوست داشته‌اند و کلاً مجموعه‌هایی که کارگردان آن مهران مدیری بوده می‌پسندند، این مجموعه را هم دوست خواهند داشت.رضویان که یکی از متهمان اصلی است در پایان می‌گوید: این مجموعه “سه شو” را هم ببینید و دوست داشته باشید. به زودی پخش آن آغاز خواهد شد.
بخشی از سکانس در اتاقی به نام اتاق ملاقات تصویربرداری می‌شود. مدیری روبروی مونیتور نشسته و بازیگران در سلول‌های خود برای دیدار با اقوام آماده می‌شوند. گاهی صدای خنده کارگردان در پشت مونیتور سکوت را می‌شکند. انگار مدیری هم از سکانس در حال تصویربرداری رضایت دارد. این را لبخند روی صورتش می‌گوید. با گفتن کات و خسته نباشید، گروه تعطیل می‌شوند تا دوباره و طبق برنامه ریزی همه برای فردا آماده شوند.
از اتاق بازیگران و سلول‌ها دور می‌شوم. برخلاف تصور از محیط زندان و زندانیان این بار دلم نمی‌خواهد این اردوگاه مجرمان را ترک کنم. حالا نورهای پروژکتور و دوربین‌ها خاموش می‌شوند تا ساختمان این اردوگاه دوباره در سکوت شب پنهان شود.
اما چراغ اتاقی روشن است که روی در آن نوشته شده، اتاق کارگردان؛ مهران مدیری...