درحاشیه2 بهتر از سری قبل

بانی فیلم آنلاین: شاید تماشای دو قسمت از سری جدید «در حاشیه» مهران مدیری معیاری کلیدی برای بررسی تمام ابعاد این سریال نباشد، اما بیراه نیست اگر با نظر به موقعیت موجود و طراحی کاراکترها و شوخی‌هایش، آنرا یکی دو سر و گردن بالاتر از فصل اولش بدانیم. مدیری حتی با وجود آنکه ظاهراً لوکیشن بی‌حاشیه‌ای را برای این سری تدارک دیده تا از گزند اعتراضات احتمالی در امان بماند، اما با این وجود همچنان در طراحی صحنه و فضا کاملاً دقت شده تا مشابه سازی با نمونه واقعی در حد شبهه هم پیش نیاید. چه آنکه لوکیشن زندان در موقعیت واقعی مکانی تحت نظارت کامل دولت محسوب می‌شود و یک لغزش یا سوتفاهم جزئی می‌تواند تأثیر منفی به مراتب بدتری از اعتراضات صنفی و مردمی داشته باشد. و الّا زندانیان که در جایگاه سوژه اصلی، امکان و تریبونی برای اعتراض ندارند. نشانه و نمادی از زندانهای داخلی در سریال «در حاشیه 2» به چشم نمی‌خورد و غلبه فانتزی مختص آثار مدیری در این سری توجیه مناسبی برای گریز از ایجاد فضای شبهه آمیز تلقی می‌شود.مدیری اصولاً به مدد متنهایی که از پیمان قاسم خانی به تصویر کشیده، تخصص بالایی در آشنایی زدایی از فضاهای تکراری سریالهای ایرانی دارد. این شگرد راهکاری برای فرار از نقدهای اخلاقی صاحبان افکار ایده آلیستی بوده، اما در مواردی از جمله در سری اول «در حاشیه» یا «شبهای برره» کارکرد راهگشایانه خود را از دست داده و مشکل ساز شده است. با این حال، مدیری به طور مشخصی تمام جوانب را رعایت کرده و با تکیه بر تجربیات این چنینی‌اش در ساخته‌های قبلی، زمینه چندانی برای ظهور و تکرار آنها به جا نگذاشته است. شاهد مثال این ادعا، پوشش ماموران زندان و حتی دکوراسیون رئیس زندان است که کاملاً انتزاعی طراحی و اجرا شده‌اند و ربطی به جایی خاص ندارند.

البته این شگرد منجر به خود سانسوری آزار دهنده‌ای که به ماهیت کمدی اثر ضربه بزند، نشده و حتی در مواردی در راستای جنس فانتزی و کمیک کار ارزیابی می‌شود. از سویی اگر چه غیبت شخص مدیری جلوی دوربین بار عاطفی علاقه مخاطب به او را حین تماشای سریال کاهش می‌دهد، اما احتمالاً تمرکز او را در کارگردانی افزایش داده است. شوخی‌ها هم به نسبت «در حاشیه» یک سطح کیفی بهتری پیدا کرده‌اند و صرفاً متکی به قابلیت کمدین نیستند. از جمله نحوه معرفی اژدر خان با بازی نیما فلاح که مخاطب را به سوی نمونه‌های خارجی سوق می‌داد. اما یکی از ایرادهایی که شاید به این سری مترتب باشد، ضعف یا نبود خط داستانی قوی و قابل اتکاست که منجر به توسل نویسندگان به خرده قصه‌های آیتمی و بدون وابستگی مضمونی می‌شود. چنین روشی شاید در جذب بدون دردسر مخاطبان جدید و نورسیده کمک حال سریال شود، اما در درازمدت مخاطبان را برای تماشای مداوم سریال بی‌انگیزه می‌کند.

ضمناً سریال از شوخیهای تند اجتماعی از جمله اشاره به متهم نفتی و یا مربی فوتبال زندانی به عنوان واکنشی به اتفاقات روز هم استفاده کرده که گویا در قسمتهای آتی باز هم شاهد آنها خواهیم بود.

البته شبکه سه در کمال تعجب یکی از باکس‌های تکرار سریال خود را در حوالی ساعت 30 دقیقه بامداد شامل حال «در حاشیه 2» نکرده و به جایش مسابقات ورزشی تکراری روی آنتن می‌فرستد که با توجه به مخاطبان پر شمار کارهای مدیری، عجیب به نظر  می رسد.